About Me

My photo
http://www.facebook.com/SecretMidnightMagicNico

July 20, 2012

Paryska Sztuka Narzekania


wg Olivier Magny w
„Portrecie Paryżanina” ['Dessine-moi un Parisisen']
tłum. Ilona P.



Francuz na przestrzeni wieków wypracował sobie, miano niepoprawnej zrzędy. Paryżanin tymczasem, praktykę posępnego krytykowania wyniósł do rangi sztuki. Zadowolenie oraz żywy entuzjazm na terenie stolicy mody odbierane są jako, dyskretne objawy kretyństwa. Człowiek szczęśliwy, może być wyłącznie idiotą.




  Rozumie się samo przez się, że ten który szuka dziury w całym musi być inteligentny, gdyż jest zdolny do zidentyfikowania problemu. To specyficzne podejście, utwierdza każdego dnia Paryżanina w jego wysokiej samoocenie.
Fakt posiadania sekretnej wiedzy dotyczącej utopijnego wymiaru szczęścia umożliwia mu unikać złudzeń na jego temat. Skarżyć się we francuskiej metropolii, to być na tyle błyskotliwym by nie wierzyć naiwnie w iluzyjne symptomy własnego zadowolenia.









Paryżanin rodzi się ze specjalnymi zdolnościami do oczernienia każdej sytuacji w której się znalazł. Jego talent i zacięcie w tej dziedzinie skupiają się najczęściej na jakości spożywanej żywności, spotkaniach, metrze, pracy, politykach, sąsiadach...



Trafność i polot tego gderania zależą od obranej mu przyczyny. Czym mniej banalna tym większy szacunek i poważanie zapewni jego autorowi. Skarżyć się na pogodę czy telewizję to zajęcie dla świeżo-osiedlonych. Aby wyjść poza szeregi anonimowych rozmówców należy skrytykować jakiś koncept lub osobę publiczną. Na przykład, odpowiednio zdyskredytowany Woody Allen może błyskawicznie zapewnić Ci pozycję nietuzinkowego ikonoklasty.



Oczywiście, nie przyjdzie do głowy Paryżaninowi przeciwdziałać sytuacji na którą narzeka, „co to za wulgarny pomysł?”. Retorykę narzekania streścić można w: niebyciu szczęśliwym lecz inteligentnym i niebyciu szczęśliwym bo inteligentnym. Podsumowując, żyć w oświeceniu znaczy dla Paryżan więcej niż żyć szczęśliwie.

Dobra Rada
Popuść wodze gder-tazji

POTOCZNIE W PARYŻU
„Leczy mnie to ciepło dzisiaj, patelnia nie do zniesienia.”